Smaak - iedereen weet wat het is, hoe het eruit ziet, maar niemand kan het echt omschrijven. Om slechte smaak te detecteren wenden wij ons naar de experten "met goede smaak". Op hun goedkeuren worden zaken geklasseerd als kunst of kitsch. Niet alleen beslissen zij of iets kitsch is, ze geven zelfs nog een gradatie van slechte smaak mee: wanneer iemand kunst probeert te maken maar daar niet in slaagt, spreken we over kitsch. Het kan ook elke vorm van gemeende wansmaak zijn. Wanneer een cultuuruiting vanuit kunstzinnig oogpunt als kitsch gezien moet worden, maar de schepper ervan kosten noch moeite gespaard heeft spreekt men van Edelkitsch. Voorbeelden zijn Las Vegas en Disneyland. Kitsch die, soms bewust, zo frappant vals pretentieus is dat hij zelfs als massaproduct niet te genieten is (en daardoor ook niet aanslaat) pleegt men Überkitsch te noemen.
Persoonlijk denk ik bij kitsch standaard aan de porseleinen beeldjes die op de schouw bij oude mensen staan of de kantwerkjes die op de zetel tegen de vette haarplekken liggen. Overigens hanteer ik slechts 2 klassen: mooi of niet, maar ik pretendeer dan ook niet iets van goede smaak te hebben. Volgens mij kan kitsch dan ook soms mooi zijn. Kijk maar op deze website.
Persoonlijk denk ik bij kitsch standaard aan de porseleinen beeldjes die op de schouw bij oude mensen staan of de kantwerkjes die op de zetel tegen de vette haarplekken liggen. Overigens hanteer ik slechts 2 klassen: mooi of niet, maar ik pretendeer dan ook niet iets van goede smaak te hebben. Volgens mij kan kitsch dan ook soms mooi zijn. Kijk maar op deze website.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten