Mevrouw Janssens is niet meer en dat kan mij eigenlijk geen moer schelen. Alleen, het feit dat ze op sterven na dood was en ik haar uit haar lijden verloste en daarna over mijn toeren was, stond gisteren symbool voor alles wat mij tegen zat en voor alle miserie op deze aardkloot. Niet dat ik gebukt ga onder zorgen. Gewoon, soms ga je zo snel dat je bij de minste, futiele en onbeduidende tegenslag keihard uit de bocht gaat.
Door te bloggen, lijkt het misschien dat ik de tijd onder controle heb. Niet dus. De tijd haalt mij in nog voor ik begonnen ben. Zo vergat ik zaterdagavond domweg naar een feest bij de buren te gaan. Alle begrip vanwege de feestvierders, maar zelf vind ik de vergetelheid schandalig.
Enfin, Mevrouw Janssens. Ze was al een paar dagen ziek. Mea culpa, ik had haar maar niet als wipkip voor Cochin-haan Kokki moeten laten fungeren. Maar ik wou vermijden dat de haan de broedse Cochin-hen met zijn mannelijke instincten lastigviel. Eerdere pogingen om de haan bij zijn broeder Peppi te huisvesten, waren op zware gevechten uitgedraaid, dus uit plaatsgebrek bleef Kokki in de ren. Met enkel Mevrouw Janssens. Ik zou binnenkort Peppi slachten en dan kon Kokki zijn plaats buiten de ren innemen.
Maar ik was nog niet mentaal klaar om zonder ervaring op mijn eentje een hoen te slachten. Wat als hij zou voortlopen na het onthoofden? Spuit het bloed er dan uit? Hoe verwijder ik de pluimen en ingewanden? Ik wachtte tot iemand het mij zou tonen. Ooit. Soit, ik stelde het uit.
Ze lag daar zo zielig en ademde moeizaam. Haar ogen kon ze nauwelijks openhouden. Kordaat ging ik terug richting garage om de spade en handschoenen voor zware karweien.
Toen ik terug voor haar stond, kreeg ik een klop van de hamer. Mijn maag zat vol beton en draaide. Dode kippen had ik reeds gehad, maar zelf doden? Ik wilde die stomme kip niet met de spade van haar kop ontdoen. Nochtans had ik geen gevoelens voor dat beest, hooguit wat medelijden. Stond ik daar met mijn handschoenen aan tegen een paal te leunen om niet omver te vallen.
Het was wreder haar een natuurlijke dood te laten sterven, dus ik nam haar toch op mijn spade, droeg haar naar het weiland en klaarde de klus.
Vandaag plukte ik onze eerste frambozen. Proefde en was tevreden.
Door te bloggen, lijkt het misschien dat ik de tijd onder controle heb. Niet dus. De tijd haalt mij in nog voor ik begonnen ben. Zo vergat ik zaterdagavond domweg naar een feest bij de buren te gaan. Alle begrip vanwege de feestvierders, maar zelf vind ik de vergetelheid schandalig.
Enfin, Mevrouw Janssens. Ze was al een paar dagen ziek. Mea culpa, ik had haar maar niet als wipkip voor Cochin-haan Kokki moeten laten fungeren. Maar ik wou vermijden dat de haan de broedse Cochin-hen met zijn mannelijke instincten lastigviel. Eerdere pogingen om de haan bij zijn broeder Peppi te huisvesten, waren op zware gevechten uitgedraaid, dus uit plaatsgebrek bleef Kokki in de ren. Met enkel Mevrouw Janssens. Ik zou binnenkort Peppi slachten en dan kon Kokki zijn plaats buiten de ren innemen.
Maar ik was nog niet mentaal klaar om zonder ervaring op mijn eentje een hoen te slachten. Wat als hij zou voortlopen na het onthoofden? Spuit het bloed er dan uit? Hoe verwijder ik de pluimen en ingewanden? Ik wachtte tot iemand het mij zou tonen. Ooit. Soit, ik stelde het uit.
Ze lag daar zo zielig en ademde moeizaam. Haar ogen kon ze nauwelijks openhouden. Kordaat ging ik terug richting garage om de spade en handschoenen voor zware karweien.
Toen ik terug voor haar stond, kreeg ik een klop van de hamer. Mijn maag zat vol beton en draaide. Dode kippen had ik reeds gehad, maar zelf doden? Ik wilde die stomme kip niet met de spade van haar kop ontdoen. Nochtans had ik geen gevoelens voor dat beest, hooguit wat medelijden. Stond ik daar met mijn handschoenen aan tegen een paal te leunen om niet omver te vallen.
Het was wreder haar een natuurlijke dood te laten sterven, dus ik nam haar toch op mijn spade, droeg haar naar het weiland en klaarde de klus.
Vandaag plukte ik onze eerste frambozen. Proefde en was tevreden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten