Navelpluis

Persoonlijk kende ik het niet. De wondere wereld van navelpluis beperkte zich tot voor kort tot the happy few; een handvol navelstaarders en mensen gezegend met opstijgend schaamhaar. Toevallig ontdekte ik het via enkele omwegen langs het internet. Blijkbaar hebben ze in Australië hier wetenschappelijke studies over verricht en wonnen hiermee zelfs een Ig Nobelprijs. Even een langlevend misverstand uit de wereld helpen: navelpluis ontstaat uit verdwaalde kledingsvezel vermengd met dode huidcellen en lichaamshaar. Dit alles migreert vanuit de onderbroek naar de navel .
De meeste navelpluis is blauw omdat de meeste kleren blauwe vezels bevatten.

G. Barker uit Australië verzamelt zijn pluisjes al sinds 1984 aan een gemiddelde oogst van 3,03 mg/dag.